اشاره: کمتر فعالی در حوزه توسعه روستایی در
ایران هست که با دکتر تقی فرور آشنا نباشد. وی فارغ التحصیل دکترای اکولوژی و علوم
اجتماعی از دانشگاه واشنگتن آمریکا
است البته خودش می گوید که: «برای مدرکم پشیزی ارزش قائل نیستم و هر چه یاد گرفته
ام از فرهنگ مردم محلی دنیا بوده است.» وی در حال حاضر علاوه بر
مدیریت موسسه سنستا در ایران، رئیس کنسرسیوم بین المللی قرق های بومی سازمان ملل (ICCA Consortium) و عضو هیأت امنای بنیاد
پاول.ک.فایرابند در سوئیس است. فرور، بیش از 40 سال سابقه کار حرفه ای در
حوزه توسعه محلی با تاکید بر احیای نظام های عرفی در جوامع بومی دارد. او قبل
از انقلاب فعالیت خود را در این حوزه شروع کرد و در اولین طرح مشارکتی در ایران
(سلسله) حضور داشت و با آزاد شدن فضای فعالیت های مدنی و اجتماعی، اولین موسسه را
در این حوزه، بعد از انقلاب جمهوری اسلامی ایران به نام « مؤسسه
توسعه پایدار و محیط زیست (سنستا)» تاسیس نمود.
در این نوشته، برخی از تجربیات و نظرات دکتر
فرور و مدل توسعه محلی سنستا که در چهارمین جلسه همیاران توسعه محلی توسط ایشان ارایه
شد، به نقل از آقای دکتر فرور آورده شده است.